بایگانی دسته ی قوانین مرتبط با طب کار

درصورتی که ثابت شود وقوع حادثه مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف کارفرما یا نمایندگان او بوده سازمان هزینه ها را مربوط به معالجه و غرامت و مستمریها و غیره را پرداخت و طبق ماده ۵۰ این قانون از کارفرما مطالبه و وصول خواهد شد .
تبصره ۱- مقصر می تواند با پرداخت ۱۰ سال مستمری موضوع این ماده به سازمان از این بابت بری الضمه شود .
تبصره ۲- هرگاه بیمه شده مشمول مقررات مربوط به بیمه شخص ثالث باشد ، در صورت وقوع حادثه سازمان شخصاً کمکهای مقرر در این قانون را نسبت به بیمه شد ه انجام خواهد داد و شرکتهای بیمه موظف به پرداخت خسارت در حدود تعهدات به سازمان هستند .

کلیه واحدهای موضوع ماده ۸۵ این قانون که شاغلین در آنها به اقتضای نوع کار در معرض بروز بیماریهای ناشی از کار قرار دارد
باید برای همه افراد مذکور پرونده پزشکی تشکیل دهندو حداقل سالی یکبار توسط مراکزبهداشتی درمانی از آنها معاینه و آزمایشهای لازم را بعمل آورند و نتیجه را درپرونده مربوطه ضبط نمایند
.

اگر خاتمه قرارداد کار در نتیجه کاهش توانایی های جسمی و فکری ناشی از کار باشد(بنا به تشخیص کمیسیون پزشکی سازمان بهداشت و درمان منطقه با معرفی شورای اسلامی کار یا نمایندگان قانونی کارگر) کارفرما مکلف است به نسبت هر سال سابقه خدمت معادل دو ماه آخرین حقوق به وی پرداخت نماید.

مسئولیت اجرای مقررات و ضوابط فنی و بهداشتی کار بر عهده کارفرما یا مسئولین واحد های موضوع ذکر شده در ماده 85 این قانون خواهد بود  هر کارگاه بر اثر عدم رعایت مقررات مذکور از سوی کارفرما یا مسئول مذکور حادثه ای رخ دهد کارفرما از نظر کیفری و حقوقی و نیز مجازات های مندرج در قانون مسئول است.

برای صیانت نیروی انسانی و منابع مادی کشور رعایت دستورالعمل هائی که از طرف شورای عالی حفاظت فنی (جهت تامین حفاظت فنی) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی (جهت جلوگیری از بیماری های حرفه ای و تامین بهداشت کار و کارگر و محیط کار) تدوین میشود.

برای کلیه کارگاه ها ، کارفرمایان ، کارگران و کارآموزان الزامی است